Wild en Fauna tellingen
Wild en faunatellingen.Jaarlijks gaan jagers en andere vrijwilligers de eerste zaterdag van april op pad om wilde dieren in het veld te tellen. Door het jaarlijks consequent op de zelfde manier tellen van dieren krijgen jagers en natuurbeschermers nog beter inzicht in hoe het met de wildsoorten gesteld is. Deze telgegevens leveren belangrijke inzichten in populatieontwikkeling en kunnen een gedegen basis bieden voor duurzaam faunabeheer en -beleid.
De lokale jagersverenigingen, de wildbeheereenheden (WBE’s) zijn de spil bij het organiseren van de voorjaarstellingen. De bij de WBE aangesloten jagers kennen het telgebied op hun duimpje en weten wat er leeft in het veld.
Dieren die volgens een door de Jagersvereniging en Faunabeheereenheden verstrekt vast protocol worden geteld zijn onder meer: fazant, haas, houtduif, konijn, patrijs en wilde eend. Daarnaast worden ook ganzen, reeën en andere veel voorkomende diersoorten in het voorjaar geteld door jagers. De jaarlijkse voorjaarstellingen spelen een sleutelrol in het behouden van een evenwichtige balans in de natuur.
Tellen gebeurt in het voorjaar, omdat dit moment het beste weergeeft hoe het daadwerkelijk met de populatie gaat. In de winter hebben de zwakste dieren het loodje gelegd en de jongen van het nieuwe jaar zijn nog nauwelijks geboren. Daarnaast is het buiten nog redelijk kaal en staat het gras nog niet zo hoog. De dieren zijn daarom beter zichtbaar dan bijvoorbeeld in de zomermaanden.
Door het hele land wordt op uniforme wijze geteld. De telgegevens worden verzameld en geregistreerd in een centrale databases. Er worden strenge regels gehanteerd voor de tellers en de fauna coördinator van lokale Wildbeheereenheid is eindverantwoordelijk voor de juiste registratie. De telgegevens kunnen benut worden voor onderzoek en provinciaal en landelijk faunabeleid
De laatste jaren wordt er bij de wildtellingen steeds vaker moderne apparatuur gebruikt. Dit zorgt voor nieuwe inzichten. Uit verschillende onderzoeken met warmtebeeld apparatuur blijkt dat er in het donker grotere aantallen dieren van bijvoorbeeld reeën en hazen geteld kunnen worden. Uit internationaal onderzoek blijkt dat veel diersoorten door de toenemende drukte in het buitengebied steeds meer nachtactief worden Inmiddels maken de nachttellingen bij steeds meer WBE’s een vast onderdeel uit van het telprotocol.
Foto: Juta de Vet
Bron tekst: KNJV
De wildbeheereenheid is de vereniging van lokale jachthouders en jagers die uitvoering geeft aan verantwoord en duurzaam wildbeheer.